Recensie The Exorcism: Russell Crowe schittert, maar de horror stelt teleur

Als je de poster van The Exorcism ziet, zou je denken dat dit een vervolg is op The Pope’s Exorcist uit 2023, waarin Russell Crowe de pauselijke duiveluitdrijver Gabriele Amorth speelde. Maar niets is minder waar: deze film van regisseur Joshua John Miller staat volledig op zichzelf. Crowe speelt opnieuw een hoofdrol in een horrorfilm, maar dit keer als een gevallen acteur die zijn innerlijke demonen letterlijk en figuurlijk moet bevechten. Hoewel de film ambitie toont, blijft de uitwerking helaas achter.

Plot van The Exorcism

Anthony Miller (Russell Crowe) is een uitgerangeerde acteur die zijn carrière en familie verwoest heeft door jarenlange alcohol- en drugsverslaving. Wanneer hij onverwachts een nieuwe kans krijgt in een horrorfilm over een duiveluitdrijving, grijpt hij die met beide handen aan. Hij wordt gecast als priester Arlington, een exorcist die moet strijden tegen demonische krachten. Maar al snel wordt duidelijk dat Anthony niet alleen met zijn acteerspel worstelt. Regisseur Peter (Adam Goldberg) is ontevreden met zijn werk, en Anthony begint steeds meer last te krijgen van vreemde, angstaanjagende ervaringen.

Ondertussen probeert zijn dochter Lee (Ryan Simpkins) haar vader op het rechte pad te houden. Ze vreest dat hij een terugval heeft door de stress van de productie. Maar het blijkt dat er meer aan de hand is: duistere krachten nemen langzaam de controle over Anthony. Terwijl de filmproductie voortduurt, vervaagt de grens tussen zijn rol en de werkelijkheid, en moet Anthony niet alleen zijn persoonlijke demonen onder ogen zien, maar ook de demon die hem letterlijk in zijn greep houdt.

Recensie The Exorcism

The Exorcism probeert zich te onderscheiden van typische horrorfilms door meer te focussen op het persoonlijke drama van de personages. Anthony’s worsteling met zijn verleden, zijn relatie met zijn dochter en de tol die zijn verslaving heeft geëist, vormen de emotionele kern van de film. Russell Crowe is hierin een van de grootste troeven. Hij zet een krachtige, gelaagde vertolking neer van een man die gebroken is, maar toch probeert zichzelf en zijn relatie met zijn dochter te herstellen. Vooral in de momenten waarin de demon hem in zijn greep heeft, laat Crowe zien waarom hij nog steeds een van de beste acteurs van zijn generatie is. Zijn blik alleen al kan je kippenvel bezorgen.

Ryan Simpkins overtuigt eveneens als zijn dochter Lee, die tegelijkertijd boos en bezorgd is over haar vader. De chemie tussen Crowe en Simpkins zorgt voor een aantal van de sterkste scènes in de film. Adam Goldberg levert een vermakelijke bijrol als de veeleisende regisseur Peter, wiens perfectionisme Tony dwingt om zijn diepste angsten en fouten onder ogen te komen.

Helaas is The Exorcism minder effectief in zijn horrorgedeelte. De film heeft duidelijk ambities om meer te zijn dan een standaard exorcismeverhaal, maar het script raakt te veel versnipperd door meerdere verhaallijnen. De persoonlijke strijd van Anthony is interessant, maar de bovennatuurlijke elementen voelen onderontwikkeld. Het blijft onduidelijk waarom de demon het specifiek op Anthony gemunt heeft, en het verleden van zijn personage – dat mogelijk de sleutel tot dit alles zou moeten zijn – wordt niet genoeg uitgewerkt. Hierdoor blijft een groot deel van de spanning en mysterie achterwege.

Daarnaast ontbreken echte angstaanjagende momenten. Hoewel er een paar spannende scènes zijn, kruipt de film nooit écht onder je huid, wat wel nodig is om te slagen als horrorfilm. De laatste akte is vooral een standaard horrorafwikkeling die weinig impact maakt.

Visueel slaagt de film erin om een beklemmende sfeer te creëren, met veel donkere en claustrofobische sets. Toch voelt deze aanpak soms repetitief aan en wordt het gebrek aan echt enge momenten des te meer opvallend.

Conclusie

The Exorcism is meer een psychologisch drama dan een horrorfilm, met Russell Crowe als absolute blikvanger. Zijn indrukwekkende acteerwerk en de emotionele kern van het verhaal maken de film onderhoudend, maar als horrorfilm laat het te wensen over. Het bovennatuurlijke aspect mist de impact en spanning die je verwacht in dit genre, en het verhaal voelt soms te versnipperd om echt te overtuigen.

Voor wie houdt van sterke acteerprestaties en een vleugje horror, is The Exorcism zeker een kijkje waard. Maar als je op zoek bent naar een zenuwslopende en angstaanjagende horrorervaring, zul je wellicht teleurgesteld zijn.