Florence Foster Jenkins vertelt het waargebeurde verhaal van de gelijknamige legendarische New Yorkse erfgename en socialite die er alles aan deed om haar droom, een groots zangeres worden, uit te laten komen.
De stem die ze in haar hoofd hoorde was prachtig, maar voor anderen klonk haar gezang vreselijk vals. Haar echtgenoot en manager, St. Clair Bayfield, een aristocratische Engelse acteur, was vastbesloten om zijn geliefde Florence tegen de waarheid te beschermen. Wanneer Florence besluit een openbaar concert in Carnegie Hall te geven, komt hij voor de grootste uitdaging van zijn leven te staan.
Opnieuw een film over een persoon die echt geleefd heeft, dus geen fictie. Deze dame was in haar leven op zijn zachtst gezegd bijzonder. Florence Foster Jenkins was gek op muziek. Dankzij een aantal personen dicht bij haar, kon ze in haar eigen gelukkige wereldje leven. Vreemd? Misschien, maar ze geloofde wel in haar passie en was gelukkig. Dat is heel wat waard, toch!
Florence Foster Jenkins
Florence Foster Jenkins (Meryl Streep) woonde in New York, was beschermvrouwe van de kunst. Om met de worden van Mr. Bayfield te spreken ‘een Engel der Inspiratie’. Een enorm liefhebber van Opera en overtuigd dat ze zelf fantastisch klonk. Voornamelijk door haar ‘man’ Mr. Bayfield wordt deze fantasiewereld waarin zij leeft in stand gehouden. Ja, zelfs de rol van echtgenoot lijkt tot haar fantasiewereld te behoren. Al is het overduidelijk dat Mr. Bayfield (Hugh Grant) en ook Mr. McMoon (Simon Helberg) haar een bijzonder warm hart toedragen. Mr. Bayfield effent de paden, klein of groot voor Madame Florence. Daar is geld, maar minstens zoveel overtuigingskracht voor nodig. ‘We leven in een gelukkige wereld’ is het motto rondom Madame Florence.
Carnegie Hall, daar heeft zij haar zinnen op gezet. En wel om zelf op het podium te staan. Haar hart gaat uit naar de vele soldaten die strijden in de oorlog (Tweede Wereld Oorlog), ze schenkt dan ook bij voorbaat 1000 tickets aan de soldaten. Een publiek wat niet vooraf te instrueren valt voor Mr. Bayfield. In kleine kring en huiskamerconcerten haar behoeden voor hoon lukt nog altijd wel, maar een publiek van 3000 man? Een slechte recensie van dit bewuste optreden maakt dat het voor Madame Florence een zwanenzang wordt. Deze klap is funest voor haar, toch al niet beste, gezondheid.
Het mag dan werelds meest slechte zangeres geweest zijn. Het was een unieke vrouw die leefde zoals zij dat wilde. ‘Some things are worth dying for’.
Conclusie
Wat een fantastische rol van Meryl Streep. Met haar stap je, nee je leeft even in de gelukkige wereld van Madame Florence Foster Jenkins. Met Hugh Grant als echtgenoot/personal life assistant. Die met een ‘adorable English accent’ haar op handen draagt.
Mr. Cosme McMoon, Madamse Florence’s piano begeleider. Deze rol is weggelegd voor Simon Helberg, beter bekend als Howard Wolowitz in de succesvolle tv-serie ‘Big Bang Theory’. Hij speelt deze rol subliem. Grappig en briljant, wat met mij heel veel fans van de tv-serie natuurlijk al lang wisten.
Een film over de liefde, het leven en genieten. Wees jezelf, je bent uniek en laat niemand je van iets anders overtuigen. Om met Helbergs woorden deze recensie af te sluiten: “Life is a state of mind, Florence is pure, no cynic, all for the music, a dreamer. And Meryl is one of the most charming people ever to exist so that combination is pretty irresistible”.
Film informatie
Titel: Florence Foster Jenkins
Regie: Stephen Frears
Cast: Meryl Streep, Hugh Grant, Simon Helberg
Speelduur: 110 minuten
Releasejaar: 2016
Oordeel: ★★★★✫
Hannah
Laatste berichten van Hannah (toon alles)
- STAR WARS ART-VEILING - juni 16, 2018
- Recensie: LBJ - maart 11, 2018
- Recensie: The Post - februari 1, 2018
