Recensie: Equals

Vanaf gisteren is de film Equals in de bioscoop te zien. Deze film trok mijn interesse door het plot en door de hoofdrolspeelster. Een wereld zonder emoties, dat klinkt als een duidelijke zwart wit wereld wat soms wel handig kan zijn! En Kirsten Steward terug op het grote doek, was benieuwd of ze het Twilight image kwijt kan raken. Wat ik van de film vond? Lees dan verder

Plot

In Equals maken we kennis met een wereld waar emotie verboden is. Op het tonen van emotie staan zware straffen die het leven van de bewoners ondragelijk maakt. Wanneer Nia (Kristen Stewart) en Silas (Nicholas Hoult) elkaar ontmoeten ontstaan er gevoelens voor elkaar die per dag sterker worden waardoor het verbergen van deze liefde steeds moeilijker wordt.

Equals

De regisseur Drake Doremus toont in Equals een versie van de toekomst waarbij emoties totaal uitgeroeid zijn. Het is zelfs verboden om emoties te hebben, normaal menselijk gedrag word aangemerkt als een ziekte waarbij de enige oplossing zelfmoord is. Mensen kijken elkaar vreemd aan bij een aanraking, en seks is geheel verboden. Een toekomst die we eigenlijk niet zouden willen hebben. De grote vraag waar ik eigenlijk mee bleef zitten aan het eind van de film is: Hoe planten mensen zich dan voort? Een iets betere uitleg van het verhaal had fijn kunnen zijn.

Conclusie

De film begint langzaam, en blijft ook een beetje langzaam gaan. Maar een situatie waarbij emotie, aanraking en andere gevoelens zijn uitgeroeid geeft natuurlijk ook niet veel ruimte voor spectaculaire scenes. Maar binnen de grenzen van de film zetten zowel Kirsten Steward als Nicolas Hoult een goede prestatie neer. Binnen het spectrum Sci-Fi zijn er betere films, maar al met al is het wel een goed verhaal en leuk als je van drama houdt.