Aan het einde van 2016 kwam Netflix weer met een aantal spannende, nieuwe series. Het plot van 3% sprak mij meteen aan, vanwege de dystopische kenmerken. Netflix gaf ook nog eens de verwachting dat ik deze serie zou beoordelen met 5 sterren. Voldeed de serie aan mijn hoge verwachtingen?
Plot
In een toekomst waarin de elite op een paradijselijk eiland woont ver van de overbevolkte krottenwijken krijgt iedereen één kans om je bij deze 3% van de bevolking te voegen. Zij die deel uit willen maken van de 3% die een beter leven hebben, kunnen deel nemen aan een streng programma met de naam ‘Progress’. Als je slaagt, ben je één van hen. Als je faalt, moet je terug naar huis. Of erger nog. Wat als je het programma niet overleeft?
3%
Er zijn in deze serie overduidelijk twee bevolkingsgroepen. De elite, degenen die door het programma heen gekomen zijn en die zichzelf beter vinden dan de rest, staan aan de ene kant. De rest van de bevolking bevindt zich op het vaste land, in krottenwijken. Zij hebben niets om naar uit te kijken, behalve die ene kans om de overstap te maken naar de andere kant. Hier moeten ze dan ook alles voor achterlaten. Vrienden, familie en zelfs hun kinderen als ze die hebben. Erg heftig.
Deelnemers aan The Progress hebben geen idee wat ze te wachten staat. Ze komen met een grote groep binnen en ze weten meteen al dat slechts 3% van hen het einde van deze test zal halen. De druk is groot. In het eerste gesprek vallen de meeste kandidaten al af, maar daarna beginnen de echte testen pas. Wie gaat het halen? Wie moet terug naar huis en wie gaat helemaal nergens meer heen?
Toch gaat niet elke aflevering over de deelnemers. Aan de ‘goede’ kant is het leven ook niet altijd rozengeur en maneschijn, maar iedereen moet de schijn ophouden. Je negatief uitspreken over het programma of over je huidige leven is not done en wordt direct bestraft. Daarnaast wil iedereen hogerop komen en is je positie nooit helemaal veilig. Er is geen ruimte voor twijfels, gevoelens of afwijkende gedachten. Je hebt tenslotte de kans gekregen om te ontkomen aan een leven in armoede.
De grote vraag die ik mezelf zou stellen is: Zou jij alles wat je lief is opgeven voor de kans op een beter leven? De vraag is echter wat beter is. Een leven in armoede waarbij je omringt wordt door familie en vrienden of een koude samenleving waarin alles op het oog perfect moet zijn, omdat je anders de controle en daarmee je positie zou kunnen verliezen. Kies je één van deze twee kanten of zou jij in verzet gaan puur omdat dit niet eerlijk is? In deze serie speelt ook deze derde groep een rol en dat maakt sommige afleveringen nog spannender.
Conclusie
Mijn eerste indruk was ‘spannend en gaaf!’ en ik wilde het seizoen dan ook afkijken. Wat ik wel lastig vond aan deze serie, is dat je je aandacht er non-stop bij moet houden. Het verhaal gaat snel, maar omdat er Portugees gesproken wordt, moet je de ondertiteling lezen. Bij Engelse series zet ik deze vaak niet eens aan, dan luister ik gewoon naar de dialogen. In het begin merkte ik wel dat ik hieraan moest wennen en daarom heb ik steeds één aflevering per keer gekeken.
Aan het einde van het seizoen loopt de spanning op. Het wordt duidelijk wie er bij de verzetsgroep horen en ik wilde niet dat ze gesnapt werden, omdat de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Tegelijkertijd lijkt er ook een mol te zijn aan de kant van de elite. De leider van het Process moet dus constant op zijn hoede zijn en dit maakt hem nerveus. De ontkoping van het seizoen is heftig, maar er blijven ook veel vragen onbeantwoord. Ik hoop dus erg dat er snel een tweede seizoen komt van deze serie.
Serie informatie
Titel: 3% – seizoen 1
Regie: Pedro Aguilera
Cast: João Miguel, Bianca Comparato, Michel Gomes
Speelduur: 49 minuten per aflevering
Releasejaar: 2016
Oordeel: ★★★★✫
Laatste berichten van Roxanne (toon alles)
- Recensie: Cry Wolf - oktober 12, 2021
- We are who we are - mei 20, 2021
- Recensie: The Investigation - april 13, 2021
