Recensie: 2:22

Toen ik de trailer van 2:22 zag, was ik meteen nieuwsgierig. Gebeurt er iedere dag iets op dat tijdstip of hebben we te maken met een timeloop? Dat laatste is nogal hip momenteel, dus ik hoopte dat dit plot anders zou zijn. Verder kreeg ik allerlei complot ideeën in mijn hoofd na het zien van de trailer. Of mijn beeld van deze film klopte, lees je hier onder.

Plot

Michiel Huisman speelt in deze spannende thriller de rol van luchtverkeersleider Dylan. Zijn leven ontspoort wanneer hij gevangen raakt in een patroon van gebeurtenissen die elke dag op exact dezelfde manier lijken plaats te vinden en steeds eindigen op hetzelfde tijdstip; ’s middags om 2:22. Om het leven van zijn grote liefde te redden, zal Dylan het lot moeten tarten en de tijd onder controle moeten krijgen.

2:22

Soms heb je van tevoren een beeld bij een film. Dat had ik heel sterk bij 2:22. Dat beeld bleek totaal niet te kloppen. Het verhaal zat heel anders in elkaar. Beter zelfs, in mijn ogen dan. Als ik eerlijk ben, vond ik de film minder thriller achtig dan ik van tevoren had gedacht. De film bevat een flinke portie romantiek en drama. Het is wel een spannende film, maar niet wat ik voor ogen heb bij een doorsnee thriller. Voor mij is dat positief, want ik kijk het liefst films in de genres drama en romantiek.

In de trailer zie je dat twee vliegtuigen elkaar op een haar na missen en dat er geen ongeluk plaatsvindt. Dit gebeurt op de luchthaven waar Dylan werkt en het is zijn schuld dat het bijna mis ging. Hierdoor wordt hij geschorst. Dit levert hem de nodige vrije tijd op. Hij ontmoet Sarah, leert haar beter kennen en wordt verliefd. Hun band is vanaf het begin af aan vrij intens. Daarnaast duiken er allerlei toevalligheden op in hun leven. Zo zijn ze bijvoorbeeld op dezelfde dag jarig. Toeval?

Dylan gelooft niet in toeval en probeert verbanden te leggen tussen al deze gebeurtenissen. Het lukt hem om een deel van het mysterie te ontrafelen, maar hij draait daarin zo ver door dat hij Sarah dreigt te verliezen. Of het allemaal goed komt, ga ik niet verklappen.

Het einde is enerzijds erg mooi en romantisch, maar ook een tikkeltje chaotisch. Er zijn wat details die niet kloppen (waar ik niet verder op in zal gaan in verband met spoilers.) Nu heb ik hier zelf niet zo’n last van, maar het was wel opvallend. Juist in een film met zoveel verbanden en toevalligheden, verwacht je ook dat de details in het script en de uitvoering tot in de puntjes kloppen.

Film informatie

Titel: 2:22
Regie: Paul Currie
Cast: Michiel Huisman, Sam Reid, Teresa Palmer
Speelduur: 99 minuten
Releasejaar: 2017
Oordeel: ★★★★✫

Biografie
Laatste Berichten

Roxanne

Redacteur op Filmgeek

Roxanne gaat door het leven als mama, blogger en freelance tekstschrijfster. Ze heeft communicatiemanagement gestudeerd op de Hogeschool Utrecht en studeerde af in 2013. Ze houdt onder andere van lezen, schrijven, muziek en katten. Haar favoriete film genres zijn drama, romantiek en comedy.